HEUPDYSPLASIE.

In april 2010 maakten we ons grote zorgen om Blinker.

Zijn lopen werd vreemd en af en toe gaf hij pijn aan.

Een kort filmpje laat zien dat hij niet goed loopt:

We zijn naar onze (toenmalige) dierenarts geweest en bij het onderzoeken van de linkerheup kwam er een ijselijke kreet. Bij het onderzoeken van de rechterheup bleef het stil.

De dierenarts stelde voor om Blinker een week lang op ontstekingsremmers te zetten en eventueel een supplement te geven. (Ook werd er geadviseerd om brokken te gaan geven, maar dat advies heb ik naast me neergelegd, aangezien er hier GEEN brokken gevoerd worden).

Zelf had ik een héél ander voorstel: foto’s van rug en heupen.

We kregen het advies dit te laten doen in de dierenkliniek van Merelbeke.

Een paar dagen later konden we al terecht in de dierenkliniek.

Er werd héél veel tijd en aandacht aan Blinker besteed.

Eerst hebben er orthopedische onderzoeken plaatsgevonden.

Vervolgens is men gaan kijken of de neuroloog tijd had en hebben er neurologische onderzoeken plaatsgevonden.

Vervolgens zijn er foto's gemaakt van de heupen en een deel van de rug.

Nadat de foto's bekeken waren, was de diagnose rap gesteld: zware HD (hij schatte het in op HD-D of zelfs E) en artrose. De rechterheup zag er prima uit, evenals de rug. Ook was er aan de linkerachterpoot weinig spiermassa.

De arts vond het nog te vroeg om te opereren. Hij heeft wel alvast de twee mogelijkheden uitgelegd en ALS het zover komt, dan gaan we voor de kunstheup kiezen.

Blinker kreeg een (vloeibaar) supplement voorgeschreven: Kynosil.

Mocht hij op een bepaald moment veel pijn krijgen, dan mochten we hem (kortstondig) Rimadyl geven.

Aangezien het al een poosje door mijn hoofd spookte dat Blinker misschien wel eens DM (Degeneratieve Myelopathie) kon hebben, heb ik ook dit ter sprake gebracht bij de neuroloog.

Er kon inderdaad een test gedaan worden om te zien of Blinker 'vrij', 'drager' of 'lijder' zou zijn. Ze vroeg of we met Blinker wilde fokken. Nee, dat willen we niet en het kan ook niet. Blinker is 'platzak'.

Ze adviseerde om de test niet te doen. Er was (toen) geen enkel symptoom dat op DM wees. Als we zouden laten testen en Blinker zou ‘lijder’ zijn, dan zou uiteraard grote bezorgdheid het gevolg zijn. We hebben toen besloten hem niet te laten testen. Zodra er wel symptomen zouden komen, konden we altijd nog laten testen. Het 'probleem' is dat DM onomkeerbaar is. Als eenmaal de symptomen er zijn, dan zal hij er uiteindelijk aan sterven.

Met deze HD uitslag werd het uiteraard opletten qua beweging: geen trap lopen, geen balspelletjes en dergelijke.

Zwemmen is goed, maar dan eigenlijk ergens waar hij niet uit het water hoeft te klauteren. Erin springen is geen probleem, maar het klauteren is slecht.

Uiteindelijk was deze diagnose nog de 'beste' van alle scenario's die door mijn hoofd speelden.

Hier ligt Blinker in de kliniek zijn roes uit te slapen:

Eenmaal thuisgekomen, was Blinker nog altijd ‘groggy’:

Nadat de diagnose gesteld was, hebben we besloten om Blinker acupunctuurbehandelingen te laten geven.

In mei 2010 zijn we daarmee gestart bij Albert Snijders.

Ziehier een foto van Blinker met enkele van de acupunctuurnaalden:

Geruime tijd had Blinker enorm veel baat bij deze behandelingen.

Na ongeveer een jaar zijn we gestopt met deze behandelingen. Blinker had er niet veel baat meer bij. Achteraf gezien vraag ik me af of in die tijd de eerste symptomen van DM misschien optraden…..

We besloten hem eerst op een natuurlijke pijnstiller te gaan zetten en te zien hoe dat zou gaan. Deze bleken niet voldoende effect te hebben en we stapten over op reguliere pijnstilling en geven dit tot op heden nog steeds aan Blinker.

We gaven hem in eerste instantie Trocoxil, maar zijn overgestapt op Cimalgex.

Trocoxil wordt één keer per maand gegeven en is daardoor moeilijk te doseren, dit in tegenstelling tot Cimalgex. Cimalgex geven we nu dagelijks en mocht het nodig zijn, kunnen we deze dosering makkelijk (tijdelijk?) aanpassen. Deze aanpassing is echter nog niet nodig geweest.