Ook deze belevenis is inmiddels een aantal jaartjes oud, maar ik wil het jullie natuurlijk wel vertellen in mijn ‘vertel-hoekske’.

De dierendokter.

Hier ben ik weer even om mijn hart te luchten. Ik MOET eens met jullie praten. Ik vraag me af of mij dit alleen overkomt of dat jullie dit ook moeten ondergaan.

Ik hoorde vrouwke zeggen dat we vanavond naar Valerieke zouden gaan. Ik heb die naam wel vaker gehoord, maar ik kan ook niet alles onthouden hè? Ik heb belangrijkere dingen aan mijn hondenkop.

In ieder geval werd ik gek van blijdschap toen ik de autosleutels hoorde, want vaak mag ik mee en nu dus ook!

Maar toen ik uit de auto jumpte en baaske en vrouwke mij meenamen ergens naar binnen, toen wist ik het al een beetje. Hier had ik onlangs ook zitten wachten toen ik wat raar liep met mijn poot. Ik wist het weer: Valerieke, de dierendokter. En wel een dierendokter met lekkere koekskes. Alhoewel..... niet alle koekskes van haar zijn lekker en dat laat ik haar dan ook duidelijk merken. Ik denk dat dit geholpen heeft, want de laatste keer had ze die kei-heerlijke stokken. Vrouwke zegt daar 'Dentastix' tegen. Vind ik zo stom! Je gaat toch geen moeilijk woord gebruiken op iets dat op een stok lijkt? Nou ja, eigenlijk meer een STOKJE.

En weten jullie, de laatste keer ging ik steeds op een bepaalde manier kijken naar Valerieke en telkens gaf ze weer zo'n stok. Ik geloof dat ik er vier of vijf afgetroggeld had.

We hoefden niet lang te wachten en daar was Valerieke al. Ik dacht bij mezelf: "Kom maar op met die stok." Ze wist het hè, want ik hoorde haar zeggen: "Nee, Blinker, straks." Weet ik veel wat "straks" betekent.

Terwijl ze van alles stond te vertellen aan baaske en vrouwke ben ik daar eens flink rond gaan snuffelen. Misschien zou ik zelf die stokken wel vinden. Ik heb zelfs de prullenbak doorzocht, maar helaas......

Toen moest ik op de weegschaal. Ik weeg 35 kilo. Het zal wel waar zijn, ik ben stoer en sterk en dan maakt het mij niet uit hoe ze zoiets noemen als ik gewogen word.

Het was me wat zeg. Ik had een plekje boven mijn oog. Ja, als je altijd hard werkt, dan heb je wel eens een werkongevalleke hè? Ze zei dat het vermoedelijk veel pijn gedaan moet hebben, maar dat het aan het genezen was. Pijn, pijn, pijn...... een stoere hond klaagt niet over pijn hè?

Weet je wat ze toen wilde? MIJN TANDEN ZIEN! Nou, als ze zo doorgaat, dan laat ik ze spontaan aan haar zien hoor!

Ik kreeg het weer te horen hè: "Afgesleten hoektanden." Tja, tennisballen hè...... Maar.... ze zei dat mijn tanden en kiezen zo mooi wit waren! Ik groeide vol trots en woog meteen 40 kilo volgens mij.

Nu kreeg ik alvast mijn eerste stok!!! Ik meteen in de aanval met mijn charmes voor de tweede. Maar nee hoor, er moest nog meer gebeuren. Daar had je het gedonder. Ze pakte een héél raar ding en ik dacht dat ze daarmee in mijn oren ging schieten! Ik was op mijn hoede. Ik hou er ook niet van als vrouwke mijn oortjes druppelt. Gelukkig werd er niet geschoten, maar alleen gekeken. Toen stonden mijn grote oren niet mooi recht op hoor! Volgens mij lagen ze plat op mijn rug van schrik.

Ik vroeg me af wanneer deze poppenkast teneinde zou zijn. Ik hield Valerieke goed in de gaten. Ze kwam weer aan met één of ander gevaarlijk wapen. Ze stopte in allebei haar oren iets. Raar hoor, zou ze ook last hebben van haar oren? Aan de andere kant zat een rond ding en daar ging ze toch zomaar mee op mijn buikske. Niet efkes op één plekje. Nee hoor, dan hier en dan daar en weet je wat Valerieke aan 't vrouwke vroeg: "Heeft Blinker al gegeten." "Aha, Valerieke, nu heb jij een stok verdiend" dacht ik bij mezelf. Ik had namelijk nog niet gegeten en dat is toch verschrikkelijk hè? Weg moeten gaan met een lege maag? Kom ik daar helemaal uitgemergeld en uitgehongerd bij Valerieke. Ik vroeg me af of ze boos zou worden. Nee hoor, ze ging lachen! Ja, jullie lezen het goed: ZE GING LACHEN!!! Hoe kan ze nu lachen om een uitgemergelde hond???? Ze had het overal horen rommelen in mijn buikske en dan nog lachen!!!!

Vrouwke zei dat ik pas eten zou krijgen na de wandeling. Daar ben je lekker mee zeg.

Ik vond dat ik nu wel een stok verdiend had, maar weer moest ik wachten. Ik hoorde Valeriek spreken over een prik. Wat is 'prik' nu weer? Ik had al wel gehoord dat ik mijn inentingen moest hebben en dat ik dan weer mocht zwemmen. Zwemmen weet ik wat dat is, maar 'prikken' en 'inentingen'..... Ik weet ook helemaal niet wat er precies gebeurd is. Ik mocht aan iets raars ruiken (ik moet eerst overal aan ruiken, anders moeten ze van me afblijven) en plots kreeg ik mijn stok al!!!! Het kan me dus helemaal niet schelen wat een prik is, het zal wel iets onnozels zijn. Die stok was veel belangrijker voor me.

Aan het eind van deze veelbewogen tijd zei 't vrouwke tegen me dat ik moest betalen. WAT??????? Ik betalen, omdat ze aan mij zitten te frunniken? Ze moeten MIJ betalen, omdat ze aan mij MOGEN frunniken. Maar dat is er niet bij.

Inmiddels heb ik gewandeld, gevoetbald (voor zover je dat voetballen kunt noemen) met 't vrouwke en...... in één ruk mijn bak leeggegeten en nu ben ik moe en moet ik echt gaan maffen.

Hopelijk halen ze met jullie niet van die malle fratsen uit en als dit wel zo is, dan zijn we dus lotgenoten.

Dikke poot van Blinker.